chwilowy brak towaru
Ksylitol jest naturalnym słodzikiem o barwie, konsystencji i smaku cukru, lecz działającym na organizm z zupełnie odwrotnym skutkiem.
Jest tzw. Alkoholem cukrowym, uzyskiwanym zwykle z drzewa brzozy. W jego cząsteczce jest 5 atomów węgla. W przeciwieństwie do cukrów sześcio- i dwunastowęglowych takich jak: glukoza, fruktoza, sacharoza i laktoza nie fermentuje w przewodzie pokarmowym.
Ksylitol jest powoli przetwarzany w organizmie z śladowym udziałem insuliny, wskutek czego posiada ponad czternastokrotnie niższy indeks glikemiczny od glukozy i dziewięciokrotnie niższy od cukru rafinowanego (sacharozy). Dzięki czemu jest nad wyraz bezpieczny dla diabetyków. Utrzymując niski poziom insuliny, przeciwdziała procesom przedwczesnego starzenia. Na dodatek posiada prawie dwa razy mniej kalorii niż cukier. Rozszerza przyswajanie wapnia, przywracając w ten sposób właściwą konsystencję kości. Dzięki antybakteryjnemu działaniu wznosi wytrzymałość organizmu. Przywraca właściwe pH śliny (dlatego przed przełknięciem zalecane jest przepłukiwanie rozpuszczonym w ślinie ksylitolem jamy ustnej - choćby już po umyciu zębów). Stosowanie ksylitolowego aerozolu do nosa ma zdolność zatrzymywania rozwoju bakterii, a tym samym zniża ryzyko powstania zapalenia ucha środkowego, a także alergii, astmy i infekcji zatok. Ksylitol jest produktywnym środkiem przeciwko zgubnym bakteriom jelit - np. Helicobacter pylori, której przypisuje się m. In. Owrzodzenie żołądka. Ogranicza rozwój pleśni i drożdżaków - np. Candida albicans - w przewodzie pokarmowym. także łaknienie cukru.
Zakres temperatur w jakich można stosować KSYLITOL jest znaczny (pieczenie, gotowanie, mrożenie).
KSYLITOL kreuje w organizmie odczyn zasadowy (a nie kwasowy, jak cukier, który "karmi" bakterie i komórki rakowe), a więc wyszczególniony jest przy:
- próchnicy zębów i chorobach dziąseł,
- suchości w ustach (stymuluje wydzielanie śliny),
- zapaleniu ucha środkowego,
- przeciwdziała tworzeniu się bakterii gnilnych,
- infekcjach górnych dróg oddechowych (nieżyt nosa, infekcje gardła i zatok),
- nadkwasocie żołądka, alergii, astmie,
- likwiduje niemiły zapach z ust,
ponadto:
- użytkowany jako środek zniżający ryzyko powstania bakteryjnego zakażenia płuc i oskrzeli u chorych na mukowiscydozę,
- ogranicza rozwój pleśni i drożdżaków (np. Przy kandydozie).
KSYLITOL jednakowo słodki jak cukier dostarcza organizmowi o 40% mniej kalorii (a więc dla puszystych), zmniejsza łaknienie na słodycze.
Zaleca się spożywanie do 15 g ksylitolu dziennie (ok. 3 łyżeczek). Wyznaczone jest dochodzić do tej ilości stopniowo (najlepiej zaczynać od ½ łyżeczki do herbaty). Zbyt obszerne spożycie bez przygotowania może skutkować lekkim rozwolnieniem, które mija w krótkim czasie, jaki niezbędny jest na zwiększenie wydzielania enzymów trawiących takie dawki słodzika. Dlatego także nie należy podawać ksylitolu niewiele znaczącym dzieciom ze względu na niedojrzałość enzymatyczną ich systemów trawiennych. Fińscy naukowcy utrzymują, że docelowo wyszczególnione jest spożywanie do 40 g ksylitolu dziennie.
poj. 25 kg
